(Peadar ua Laoghaire), (Cock 1839 - 1920), oefende grote stimulerende kracht uit bij de pogingen aan het einde der 19de eeuw om het Iers in Ierland te doen herleven. Aangevuurd door een opmerking van aartsbisschop John MacHale, welke zijn literaire productie richting gaf — naar men lezen kan in Mo sgeal féin (Mijn eigen verhaal), O’Leary’s autobiografie tot 1912 — begon hij het idiomatische Iers te schrijven dat hij in County Cork rondom zich hoorde spreken.
Hij publiceerde vertellingen, bewerkingen van oude Ierse verhalen, een roman gebouwd op een folkloristisch gegeven (Séadna), fabels, stichtelijke lectuur, enz. enz. (wat taal en stijl betreft reeds klassiek geworden). Zijn figuur en zijn invloed doen denken aan die van Guido Gezelle.
