Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 28-12-2022

Paul DELAROCHE

betekenis & definitie

eigenlijk Hippolyte, ‘ Frans schilder (Parijs 17 Juli 1797 - 4 Nov. 1856), bezocht in 1816 de École des Beaux-Arts en het atelier van Watelet, later dat van Gros. In 1819 stelde hij voor het eerst een schilderij ten toon, Naphthali in de woestijn, in 1827 de Dood van Koningin Elizabeth, in 1831 de Moord op de zonen van Eduard IV. In 1834 maakte hij een reis naar Italië ter voorbereiding van zijn wandschilderingen in de Madeleine. In 1837 voltooide hij zijn befaamde decoraties in de grote zaal van het Palais des Beaux-Arts. Van 1840 tot zijn dood is hij een gevierd portretschilder geweest (Henriette Sontag, Guizot, Gregorius XVI, Carie Vernet, Thiers e.a.).

In zijn tijd is deze historieschilder (die meer historietjes dan historie heeft gebeeld) zeer overschat; zijn Zonen van Eduard IV bijv. inspireerde een toneelschrijver en de laatste scène was een getrouwe copie van het schilderij. Heine (in zijn „Salon van 1831”) noemde hem de „koorleider van een historische school” en hij constateerde dat Delaroche meer oog voor de gebeurtenis had dan voor het verleden zelf. Zijn verdienste is waarschijnlijk meer de popularisering van het schilderij als verhaal geweest, dan dat zij zuiver op aesthetisch gebied lag. Vergelijkt men hem met Delacroix, dan is hij middelmatig en zijn werk, ondanks mooie en zelfs wel gevoelige partijen, mist een zuivere kleurstelling.

A. GLAVIMANS

Lit.: Uitgebr. lit.opg. in: Thieme-Becker VIII (Leipzig 1913).

< >