(mudéjar, afgeleid van mudélajat = onderwerpen) werden genoemd de Mohammedanen, die gevestigd waren in het zuidelijk 'deel van Spanje en die, na de herovering door de Christenen (z Reconquista), hun geloof trouw bleven. Sinds 1499, toen Het doopsel verplicht gesteld werd voor alle Moren, valt hun geschiedenis samen met de Moorse.
Hun bijdrage tot de Spaanse beschavingsgeschiedenis is vooral belangrijk op het gebied der letteren, van de bouwkunde (zie hieronder) en van de geneeskunde.Mudéjarstijl
(j spr. uit: ch), oorspronkelijk de stijl van de onderworpen Moren, is eigenlijk een voortzetting van de Mozarabische stijl en een mengstijl van Moorse en Christelijke elementen (eind 11de-begin 16de eeuw). Hij gaat zelfs nog langer door tot de uiteindelijke verdrijving van de Moren onder Philips IV (1568).Hij verbindt zich gemakkelijk met Romaanse en Gothische, zowel als met Renaissance-elementen. Hij werd aangewend voor niet-Islamietische gebouwen, bijv. door Christelijke en, voor de synagogen, ook door Joodse bouwmeesters. Het materiaal is, gelijk in de zuiver Moorse stijl, baksteen, gips en hout. Gewelven en bogen zijn vaak uit aan elkaar gehechte kleine houten delen geconstrueerd tot de eigenaardige stalactieten vorm. Voorts onderscheidt hij zich door kleindelige, vlakke décors van vlechtingen in moresken-trant, ook toegepast in de ceramiek (de zgn. azulejos), de incrustatie en de veelvuldig vergaarde cornisversiering in de betimmeringen (artesonado).
