of Assumptio Mosis is een pseudepigraaf of, volgens de R.K. terminologie, een apocrief boek van het Oude Testament. Het wordt op het concilie van Nicea vernoemd.
Onder zijn tegenwoordige vorm beantwoordt het niet meer aan de titel. Het zou passender heten: Mozes' testament. Oorspronkelijk bestonden waarschijnlijk twee boeken: Mozes' testament en Mozes' Hemelvaart. Het schrift bevat de zgn. laatste instructies van Mozes, die aan zijn opvolger Jozua de toekomst voorspelt. Het boek is onder apocalyptische ingeving geschreven. De auteur leeft in de verwachting van de laatste dagen en hoopt op de komst van Gods rijk. Dit rijk zal door God worden gevestigd zonder enige menselijke tussenkomst. Er is geen sprake van verrijzenis, wel van een eeuwige beloning van de goeden en een eeuwige bestraffing van de kwaden.
Satan, die niet zoals in de testamenten van de XII Patriarchen Beliar heet, zal worden vernietigd. Een Messias wordt niet verwacht, tenzij men hem zou willen ontdekken in de mysterieuze figuur van Taxo. Maar dit is onwaarschijnlijk. Het schrift dateert van de Christelijke jaartelling, wellicht van ca 30 n. Chr.
PROF. DR J. COPPENS
Lit.: H. H. Rowley, The Relevance of Apocalyptic. A Study of Jewish and Christian Apocalypses from Daniël to the Revelation (London 1944). Zie de tekst in E. Kautzsch, Apokryphen und Pseudepigraphen des Alten Testaments, 2 dln (Tübingen 1900); R.
H. Charles, The Apocrypha and Pseudepigrapha of the Old Testament, 2 dln (Oxford 1913); P. Riessler, Altjüdisches Schrifttum ausserhalb der Bibel (Augsburg 1928).
