in de taal van de Hindoes Gaurisankar, de hoogste bekende top van het Himalajagebergte en tevens van de gehele aarde, ligt in de Salpoe-keten op precies 28° N.Br. en 87° O.L.v.Gr. aan de Noordgrens van Nepal. De top heeft een hoogte van 8840 m.
Zijn naam is ontleend aan Sir George Everest (1790-1866), die in 1841 de opmeting van de Himalaja voltooide en die voor de eerste maal de ligging en de hoogte bepaalde. De Thibetanen noemen de berg Chomolungma of Djomoloengma (d.i. dal van de godin). In 1920 kon eerst van de Thibetaanse regering vergunning verkregen worden om de berg te bestijgen. Een eerste verkenning volgde in 1921, in het volgende jaar gevolgd door de eerste poging de top te bereiken. Deze mislukte evenals de pogingen in 1924 en 1936. In April 1933 vlogen de Engelsen Fisher en Blacker tweemaal over de berg (op 11 500 m) en maakten luchtfoto’s van de top. Verschillende kluizenaars wonen tegen de berg; op 5030 m hoogte staat het Rongbuk klooster. Op 6300 m houdt de plantengroei op, en op 6700 m zijn ook de insecten verdwenen.Lit.: C. K. Howard-Bury, Mount Everest, The reconnaissance 1921 (1922); C. G. Bruce, The assault on Monnt E. 1922 (1923); E. F. Norton, The Fight for Everest (1924); Sir F. Younghusband, The Epic of Mount Everest (1926); G. J. Finch, Der Kampf um den E. (1925); First over Everest: the Houston-Mount E. exped. 1933, by P. F. M. Fellowes, a.o. (1933); H. Ruttledge, Everest (1933); Marquis of Douglas and Clydesdale and D. F. M’Intyre, Pilot’s book of E. (1936); N. MacIntyre, Attack on Everest (1936); F. E. Younghusband, E., the challenge (1936); H. Ruttledge, The M. E. Expedition, in: Geographical Journal 1936.
