president van Frankrijk (Limoges ii Aug. 1837 - Lyon 25 Juni 1894), zoon van Lazare Hippolyte, was aanvankelijk ingenieur. Gambetta droeg hem in 1870 op, de nationale verdediging in Normandie te organiseren. 8 Febr. 1871 werd hij lid van de Nationale Vergadering, in 1876 van de Kamer van Afgevaardigden.
Hij sloot er zich aan bij de conservatieve „union républicaine”. Hij was minister van Openbare Werken (1880-1881), van Financiën (1885-1886). 3 Dec. 1887, na het aftreden van Grévy, tot president gekozen, was hij werkzaam voor de militaire toenadering tot Rusland, die dan ook onder zijn presidentschap tot stand kwam. Bij een bezoek aan de nijverheidstentoonstelling te Lyon werd hij door een Italiaanse anarchist, Caserio, door een dolksteek dodelijk gewond, waarop hij de volgende dag stierf.Lit.: M. Dreyfus, Les trois C. (1888); A. L. H.
Obreen, Sadi C. (in: Mannen en Vrouwen van beteekenis, XXIII; Haarlem 1893) ; Zévort, La présidence de Sadi C. (1901).