Frans schilder en graficus (Nogelles-sur-Sambre 24 Juli 1892), studeerde gedurende twee jaar rechten in Parijs. Zijn kunstenaarsloopbaan begon hij aan de Ecole des Beaux Arts in Parijs.
Vóór 1913 bezocht hij België, Nederland, Duitsland en Engeland. In 1914 werd hij opgeroepen voor actieve dienst en kwam gewond terug. In zijn schilderwijze volgde hij een tijdlang de expressionistische richting van Le Fauconnier en de Belgische expressionisten van ca 1910, om daarna de invloed van Matisse te ondergaan. Hij vond na 1914 zijn eigen weg: die der synthese en constructieve compositie. In 1925 maakte in de „Salon” zijn groot doek De oorlog een diepe indruk. Gromaire schildert landschappen en naaktfiguren.
Ook als etser verdient hij de aandacht. Met verschillende jonge schilders nam Gromaire intensief deel aan de renaissance der moderne wandtapijtkunst. In 1938-’39 maakte hij het eerste carton voor de serie De elementen, geweven in de Manufacture des Gobelins (exp. Orangerie, Parijs 1943). Daarna werkte hij hoofdzakelijk voor de ateliers Felletin-Aubusson. Op alle tentoonstellingen van decoratieve kunst in Frankrijk en in het buitenland (ook te Amsterdam, 1938) trok zijn werk de aandacht.J.VUYK
Lit.: J. Gassou, M. G. (1925); S. Pillement, M. G. (1930).
