(1,-shire), graafschap in het midden van Engeland, telt op 2156 km2 (1949) 629 000 inw. De golvende bodem, hier en daar met heuvelreeksen (Charnwood Forest), bestaat gedeeltelijk uit vruchtbare bouwlanden en weiden.
In het N. en W. worden steenkool, kalk, gips en leisteen gevonden. In het midden wordt het ontwaterd door de Soar, een zijrivier van de Trent. Het grootste deel van de bodem is grasland (81,1 pct van de oppervlakte; bouwland 6,8 pct). Het langhoornige Leicester rund levert de melk voor goede kaas (o.a. de Stiltonkaas, in de omstreken van Melton-Mowbray); in hoofdzaak dient echter de rundveestapel voor slachtvee en fokkerij. Ook houdt men er veel schapen en paarden. De kolen, die bij Coalville en Ashby la Zouch gewonnen worden (ca 10 pct van de totale Engelse productie), dienen vnl. voor huisbrand. Ijzererts wordt gewonnen bij Melton Mowbray, waar zich ook een bescheiden hoogovenindustrie heeft ontwikkeld. Leicestershire is van ouds de hoofdzetel der fabricage van wollen kousen; tegenwoordig van een grote breinij verheid, die ook andere grondstoffen (katoen, zijde, kunstzijde) verwerkt (Leicester, Hinckley, Loughborough). Verder is er schoenindustrie (Leicester) en electromotorenindustrie (Loughborough).Lit.: J. B. Firth, Highways and Byways in Leicestershire (1926); A. Harvey en V. B. Crowther Beynon, L. and Rutland (1924); C. Simpson, Harbors’ Country (1927); P. W. Bryan, A Scientific Survey of L. and the L.-District (1933); P. Russell, A. Leicestershire Road (i934)
(2), hoofdstad van het gelijknamige graafschap, met (1951) 283 400 inw., ligt aan de Soar, aan het Leicesterkanaal en aan een aantal doorgaande spoorwegen. Zij is een der oudste steden van Engeland. Het oudste gedeelte van de stad wordt gevormd door de rechthoekige Romeinse stad, welker omwalling nog kan worden gereconstrueerd. Hier liggen de St Nicolaaskerk (Romaans bouwwerk) en kerk van St Mary de Castro (1107); verder is er o.a. een oud kasteel (thans gerechtshof) met 2 oude poortgebouwen, het Trinity Hospital (1331), de Old Guildhall (14de eeuw), het stadhuis (1875), een stedelijk museum met Romeinse oudheden, korenbeurs en een grote klokketoren (1868) met standbeelden. Ook bezit de stad een in 1921 gesticht University College en mooi aangelegde parken. In verband met de sterk ontwikkelde schapenhouderij was Leicester van de 13de-18de eeuw een centrum van de wolspinnerij. Terwijl deze nagenoeg is verdwenen, is het thans het voornaamste middelpunt van de wol-tricotageindustrie, welke, oorspronkelijk als huisindustrie in de omliggende dorpen beoefend, hier bij de invoering van de stoom werd geconcentreerd. Vooral is het een van de voornaamste centra der schoenindustrie en schoenhandel (met meer dan 1200 filialen over geheel Engeland). De metaalindustrie omvat o.m. de vervaardiging van schoenmakersmachines. Verder is Leicester een sterk ontwikkeld regionaal middelpunt: winkelcentrum, grote schapen- en rundveemarkten.
GESCHIEDENIS
Leicester is het Romeinse Ratae Coritani. Het werd reeds in 680 een bisdom, dat in 885 naar Dorchester verlegd werd. De plaats werd een der 5 boroughs van de Dane Iaw, later de zetel der graven van Leicester (Simon de Montfort) en eindelijk die der hertogen van Lancaster. Richard III werd er begraven. In de abdij, in 1413 gesticht doch thans vervallen, overleed in 1530 kardinaal Wolsey. In de burgeroorlog streed Leicester tegen de Stuarts en verduurde een zware belegering. In Wereldoorlog II werd Leicester in vergelijking met Birmingham of Coventry slechts licht beschadigd.
Lit.: R. G. Waddington, L., The Making of a Modem City (1932); S. H. Skillington, Hist. Guide to the City of L. (Leeds 1933) ; I C. Ellis, Records of the 19th Century L. (1935); L. Fox, L.-Abbey (1938); A. Hamilton Thompson, The History of L. Abbey (1949).
