Nederlands geschiedkundige (Montfoort 1500 of 1501 - Naarden 1574), werd in 1527 leraar aan de Hiëronymusschool te Utrecht. Nadat hij hier tot priester gewijd was en van 1534 af te Deventer enige tijd vertoefd had, werd hij in 1544 rector te Naarden.
Hier had hij volop gelegenheid zich aan de studie te wijden, terwijl zijn school een zeer goede naam verwierf. Hij ontsnapte in 1572 ternauwernood aan het bloedbad. Hoewel hij de R.K. Kerk niet verliet, behoorde hij tot de begunstigers der Hervorming, zodat de landlieden hem noemden: Lutherse paap.Bibl.: Secessionum civilium Ultrajectinarum et bellorum ab anno 1524 usque ad translationem Episcopatus ad Burgundos libri septem (Bazel 1546; vert. door A. Strick, 1625); Tumultuum Anabaptisticarum liber unus (Bazel 1548, Ned. vert., 1624: Het boeck van het oproer der wederdooperen); De Bello Germanico libri septem etc. (1560); Satyrae VIII; Enarrationes in sex priores libros Aeneidos Virgilianae etc. (1559); De origine et interitu oppidi Nerdae liber (ed. Peerlkamp, Werken Hist. Gen. Utrecht 1866, met vert. en aantekening over zijn leven).
Lit.: Mees, L. H. v. Montfoort als geschiedschrijver (1838).
