is een Alemannisch dichter (misschien een Zwitser uit de omgeving van Bazel), die omstreeks 1220 naar een Frans voorbeeld de roman van Flore und Blanschefiur heeft gedicht. Deze ontroerende geschiedenis van de liefde tussen twee jonge mensen, die gescheiden worden, maar elkaar terugvinden, gaat op een Gieks-Byzantijnse stof terug.
In vele middeleeuwse literaturen vinden wij er bewerkingen van o.a. in het Middelnederlands (z Floris ende Blance floer).Bibl.: Uitgaven van Fl.’s werk gaven E. Sommer (1846), W. Golther in Kürschner’s Deutsche Nationalliteratur (1888) en G. H. Rischen (1913, gedeelten m. vert.). Vert. m. aant. d. J. Ninck (1924).
Lit.: L. Ernst, Floire und Blantscheflur, eine Studie zur vgl. Literaturwiss. (Strassburg 1912); D. G. Hesseling, Floris en Blancheflour in zuid-Europa in: De Gids, 1916, dl II.
