Oostenrijks staatsman (Unter-Tannowitz, Moravië, 14 Dec. 1870 - Wenen 31 Dec. 1950), was sedert 1907 soc.-dem. lid van het Huis van Afgevaardigden. Tot 1918 werkte hij voor behoud van het Habsburgse rijk, maar met hervormingen in federalistische geest.
Daarna was hij Bondskanselier van de eerste drie coalitiekabinetten (tot Juni 1920). Tevens vertegenwoordigde hij zijn land bij de vredesonderhandelingen te St Germain (1919). Van Apr. 1931 - Mrt 1933 was hij president van de Nationale Raad. Door om formele redenen in de laatstgenoemde maand af te treden, verschafte hij Dollfuss* een aanleiding om zonder volksvertegenwoordiging te gaan regeren. Na de burgeroorlog van Febr. 1934 bracht hij enige tijd in de gevangenis door, waarna hij zich uit de politiek terugtrok. Tijdens de inlijving bij het Groot-Duitse Rijk bleef Renner, oorspronkelijk zelf aanhanger der „Anschluss”-gedachte, ongemoeid.
Bij de intocht der Russen in 1945 zocht hij contact met dezen en op 27 Apr. van dat jaar trad hij aan het hoofd ener voorlopige Oostenrijkse regering. In Dec. 1945 werd Renner tot Bondspresident gekozen.Bibl.: Staat und Nation (1899; onder het pseud. Synopticus); Der Kamp der Nationen um den Staat en Grundlagen und Entwicklungsziele der Oesterr.-Ungarische Monarchie, die Krise des Dualismus (1902 en 1904; beide onder de schuilnaam Rudolf Springer); Oesterreichs Erneuerung (3 dln, 1916-1917); Marxismus, Krieg und Internationale (1918); Die Wirtschaft als Gesamtprozess und die Sozialisierung (1924); Staatswirtschaft, Weltwirtschaft und Sozialismus (1929); Die Rechtsinstitute des Privatrechts und ihre soziale Funktion (1929) ; Wege der Verwirklichung (1929).
