Oostenrijks rechtsgeleerde en politicus (Wenen 2 Juli 1828 - 2 Mei 1913), werd in 1853 buitengewoon hoogleraar te Praag, in 1855 gewoon hoogleraar te Wenen, in 1867 lid van de Oostenrijkse landdag en rijksraad, in 1869 lid van het Herenhuis en was 1871-’79 minister zonder portefeuille in het ministerie-Auersperg en sinds 1881 president van het Reichsgericht. Door zijn werk en invloed was hij een van de grootste en belangrijkste juristen uit de 19de eeuw.
Door hem is de verbinding hersteld tussen de wat ingesloten privaatrechtswetenschap in Oostenrijk met de toenmaals bloeiende Duitse rechtswetenschap, doordat Unger het Oostenrijkse burgerlijk wetboek doordacht en bewerkte volgens de methoden der Duitse Pandectistiek. Zo is het verklaarbaar dat zijn onvoltooid gebleven hoofdwerk System des Österreich. Allgem. Privatrechts (dl 1/2, Leipzig 1856-’59, 5de dr. 1892; dl 6, 1864, 4de dr. 1894) dat een gecodificeerd rechtsstelsel commentarieert, als een der schoonste Pandectensystemen geroemd kon worden.Bibl.: Die Ehe in ihrer welthistorischen Entwicklung (Wien 1850); Die rechtliche Natur der Inhaberpapiere (Leipzig 1857); Die Verträge zu Gunsten Dritter (Jena 1869); Handeln auf eigene Gefahr (Jena 1891, 3de dr. 1934); Handeln auf fremde Gefahr (Jena 1894). Uitg. met J. Glaser: Samml. von zivilr. Entscheidungen des Obersten Gerichtshofs in Wien, dl 1-26 (1859-1892, 2de dr. 1873 e.v.).
Lit.: M. Wlassak, J. U. in: Almanach d. Wiener Akad. 1913 (ook afzonderl. 1913); E. Strohal, in: Jherings Jahrb. dl 64 (ook afzonderl. 1914); Georg Jellinek, Ausgew. Schriften, dl I blz. 255-265; G. Segrè, L’opera scientifica di Gius. U. in: Scritti, dl I (1930) blz. 129-193; S. Frankfurter, J. U. Das Elternhaus, die Jugendjahre 1828-1857 (1917).
