Duits staatsrechtsgeleerde en filosoof (Leipzig 16 Juni 1851 - Heidelberg 12 Jan. 1911), was sinds 1891 hoogleraar in het staats- en volkenrecht te Heidelberg. Van zijn vele geschriften genieten vooral Die Erklärung der Menschen- und Bürgerrechte (4de dr. 1927) en Allgemeine Staatslehre (3de dr. 1920) nog altijd gezag.
Zijn zoon Walter bezorgde een uitgave van zijn belangrijkste verspreide geschriften: Ausgewählte Schuften und Reden (2 dln, 1911). Als filosoof was hij een Nieuwkantiaan uit de school van Windelband.Lit.: Tezner, in: Annalen d. dtschn Reiches, blz. 638-671 (1902); Phil. Zorn,in: Arch. f. Rechts-und Wirtsch. Philos.,dl II, blz. 163 w. (i9o8-’o9); Archiv, d. öffentl. Rechts XXVII (191t), blz. 606-619, m- bibl.; W. Fischer, G.
J.s anorganische Lehre in ihren Grundzügen als Rechtssystem dargestellt (Berlin 1931); H. Sinzheimer, Jüd. Klassiker der deutsch. Rechtswiss. (Amsterdam 1938).
