de zesde president der V.S. (Braintree, thans Quincy, Mass. 11 Juli 1767 Washington 23 Febr. 1848). Hij vergezelde zijn vader, den lateren president John Adams, tijdens diens langdurig verblijf in Europa, en studeerde een tijdlang te Amsterdam en te Leiden.
Naar zijn vaderland teruggekeerd wijdde hij zich eerst aan de rechtspraktijk, maar ging weldra over tot de diplomatie. Van 1794 af was hij gezant in de Republiek der Ver. Nederlanden, daarna in Pruisen (tot 1801). Hij werd toen tot senator verkozen, doch kreeg moeilijkheden met zijn partij, de federalisten, die hij verliet om in 1808 onafhankelijk senator te worden. Spoedig ging hij weer over tot de diplomatie en werd gezant in Rusland (1809-’14) waar hij een zeer gewichtige rol speelde. Tenslotte werd hij nog gezant in Engeland. In 1817, toen Monroe president werd, werd J. Q,. Adams aangesteld tot minister van Buitenlandse Zaken. Zijn invloed op den president was zeer groot en de politieke richtlijn, die bekend staat als Monroe-leer is in werkelijkheid het werk van Adams. Na het eindigen van Monroe’s mandaat (1823) werd Adams, na een zeer moeizame kiesstrijd, tot president van de V.S. verkozen als candidaat van de conservatieve elementen. Hij werd spoedig impopulair en in de volgende verkiezingen, die van 1827, werd hij volledig verslagen door den populairen candidaat der vooruitstrevende partij, generaal Jackson. J. Q. Adams gaf nochtans de politiek niet op; tot zijn dood bleef hij lid van het Congres,PROF. DR J. DHONDT
Bibl.: Life in a New England town (zijn dagboek als student); American Principles (1809); Eulogy on James Monroe (1831); Letters to his Constituents (1837); Memoirs, 12 vol., ed. by Ch. Fr. Adams (1874—77) 5 Writings, 7 vol., ed. by W. C. Ford (1913).
Lit.: J. F. Morse, John Quincy Adams (1882).
