(1) Engels paedagoog (Glasgow 1857- 1934) begon als onderwijzer en heeft de meest uiteenlopende functies in het onderwijs vervuld: docent in de paedagogiek aan de Universiteit van Glasgow, hoogleraar aan de Universiteit van Londen (1902-1922). Na zijn emeritaat te Londen was hij nog hoogleraar te Harvard en Los Angeles (V.S.).
Een wereldreis breidde zijn invloed nog verder uit. Adams was overtuigd aanhanger van Herbart; zijn groot aanzien in de onderwijswereld heeft hij gebruikt om diens opvattingen ook in de praktijk van het onderwijs door te voeren. Hieruit volgt reeds, dat zijn werk thans verouderd is. Hij blijft echter van belang door zijn bezielende invloed, die een paedagogische beweging in Engeland in het leven riep, en zijn bijdragen tot een systematische methodiek van de schoolvakken.(2) tweede president van de V.S. (Braintree, thans Quincy, Mass. 30 Oct. 1735 4 Juli 1826) studeerde rechten te Harvard en wijdde zich aan de balie, doch reeds spoedig speelde hij een rol in de locale politiek. Zijn ophefmakend protest tegen het invoeren van een zegelrecht door de Engelse regering bezorgde hem grote populariteit.
Daarna vestigde hij zich te Boston en werd in 1768 verkozen tot vertegenwoordiger van de staat Massachusetts in het continentaal congres. In 1771 werd hij lid van het vertegenwoordigend lichaam van Massachusetts. Ook daar bepleitte hij vurig het recht op onafhankelijkheid van de Staten. Met Jefferson, Franklin, e.a. stelde hij de Declaration of Independence op. In de Continentale Congressen van 1774-1778 had hij zitting. In 1780 werkte hij mede aan de opstelling van een grondwet voor Massachusetts.
Weldra werd hij met Franklin en anderen naar Europa gezonden om te onderhandelen over een verdrag met Engeland. Op 30 Nov. 1782 kwam een gunstige voorlopige 'regeling tot stand. Inmiddels had hij ook te Den Haag onderhandeld, met het gevolg dat Holland toestemde in een lening en in een vriendschaps- en handelsverdrag (1782).
In 1785 werd hij gezant te Londen, waar hij in 1787 schreef A defence of the Constitution of Government of the United States. In 1788 keerde hij terug naar zijn vaderland en werd verkozen tot vicepresident van de Republiek. Hij speelde in die hoedanigheid een aanzienlijke rol in het ontwerpen van de Amerikaanse constitutie, waarbij hij aan de zijde van de federalisten stond. Nadat George Washington het aanbod van een derde presidentieel mandaat van de hand had gewezen, werd Adams tot zijn opvolger gekozen (1796-1800). Zijn eigenmachtig optreden in de moeilijkheden welke toen rezen met het Franse Directoire, maakte hem echter spoedig impopulair en er kon geen sprake van zijn, dat hij zou herkozen worden. Hij sleet zijn laatste levensjaren als ambteloos burger.
Bibl.: C. F. Adams, The works of John Adams (1850-61).
Lit.: J. F. Morse, John Adams (1885); G. M. Walsh, Political Science of John Adams (1915); C. Warren, John Adams and Am. Constitutions (1927).
