Duits humanist, die zich als geleerde Crotus Rubianus noemde (Dornheim bij Arnstadt ca 1480 - Halle na 1539) studeerde te Erfurt, waar hij vriendschap sloot met Luther en von Hutten en later met Mutianus. In 1510 werd hij hoofd der kloosterschool te Fulda; van 1517-1520 verbleef hij in Italië.
Nadat hij na zijn terugkeer rector der universiteit van Halle geworden was, begroette hij Luther plechtig op diens reis naar Worms en koos voor hem partij. De ervaringen, die hij als geestelijk raadsman van Albrecht van Brandenburg in Koningsbergen (1524-1530) opdeed, deden hem echter tot de oude Kerk terugkeren, hoewel hij de fouten er van inzag. Door de Luthersen hevig bestreden, woonde hij voortaan als canonicus te Halle. Hij was de voornaamste schrijver der Epistolae obscurorum virorum (Dunkelmannerbriefe), een humanistische satire, waarin de geringe ontwikkeling der Katholieke lagere geestelijkheid, die van het humanisme niet weten wilde, aan de kaak werd gesteld.Lit.: E. Einert, G. R., in: Ztschr. d. Vereins für thüringische Gesch. u. Altertumskunde N. F. IV (1885, 1ste stuk afz. verschenen 1883).
