Frans geleerde en theoloog (Quimper, Bretagne, 23 Dec. 1646 - Parijs 3 Sept. 1729), trad in de Orde der Jezuïeten en oefende zich in de godgeleerdheid, de oude talen, de geschiedenis en de penningkunde. Voor de klassieke werken „in usum Delphini” leverde hij een zeer gewaardeerde uitgave der Historia naturalis van Plinius (5 dln, 1685).
In zijn Chronologia ex nummis antiquis restituta (2 dln, 1697) en in de Chronologia Veteris Testamenti (1697) komen de zonderlinge meningen voor, dat de meeste voor oud gehouden munten valse stukken van latere tijd zijn, alsmede, dat de voor klassiek gehouden werken van gewijde en ongewijde schrijvers, met uitzondering der Historia naturalis van Plinius, der Georgica van Virgilius en der Satyrae en Epistolae van Horatius, niets anders zijn dan geschriften van monniken uit de 13de eeuw. Hij bewees reeds met Le Quien de ongeldigheid der Anglicaanse wijdingen. Sommige uitgaven zijner werken werden op de Index geplaatst.Bibl.: Zijn hoofdwerk, Conciliorum collectio regia maxima (II dln, 1715), is de beste uitgave van de tekst der conciliën en der pauselijke acten van het jaar 34 tot 1714; het werd voortgezet door de Collectio Lacensis.
Uitgaven: Opera selecta (Amsterdam 1709); Opera varia (Amsterdam 1723), beide nog steeds op de Index.
