genaturaliseerd Frans beeldhouwer (Druskieniki, Polen 22 Aug. 1891), kwam in 1903 te Parijs, waar hij zijn opleiding kreeg aan de Ecole des Beaux Arts en de Académie Julian. In 1940 week hij uit naar Amerika.
Na een periode van gestileerd realisme in zijn vroegste werken, ging hij ca 1914 over tot een kubistische vormgeving, waarin de constructie hoofdzaak was. Van ca 1925 af ging zijn streven in een nieuwe richting. In plaats van zich uit te drukken in massieve vormen, al dan niet aan de natuur ontleend, beperkte Lipchitz zich toen tot het geven van de constructieve essentie, die de volumen draagt zoals het geraamte het lichaam. Hij bouwde logische constructies van stangen, assen en vlakken op, waarbij de holten en doorboringen, die een speling van het licht rondom en door het beeld heen toelaten, een even grote rol spelen als het massieve deel. Door het aldus ontstane spel van lijnen en lichteffecten, dat de massale werking der vroegere beeldhouwkunst vervangt, krijgt de abstracte vorm van het beeld de expressie die de kunstenaar beoogt.Lit.: Cahiers d’Art 1930; E. Tériade, A propos de la récente exposition de J. L.; Les Arts Plastiques, nr 2 (1950); El ie Faure, J. L. et le Cubisme (geschr. ca 1933); Catalogus Sted. Museum, Amsterdam, 13 Beeldhouwers uit Parijs (1948).
