Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 28-12-2022

Jacques GRÉVIN

betekenis & definitie

Frans dichter en toneelschrijver (Clermont-en-Beauvaisis 1538 Turijn 5 Nov. 1570), schreef vroeg twee blijspelen, La Trésorière (of la Maubertine) en Les Esbahis en een treurspel Jules César, dat zeer bewonderd werd door Ronsard. Later kwam er verwijdering tussen de beide dichters; Ronsard had, o.a. in zijn Discours sur les misères du temps de Protestanten aangevallen; Grévin verdedigde ze en viel Ronsard aan in een anoniem pamflet Le Temple de Ronsard waarop deze in zijn werk de lof van Grévin schrapte.

Grévin was medicus en als zodanig vergezelde hij Marguerite — zuster van koning Hendrik II — die getrouwd was met Philibert van Savoye naar Piemont, waar hij kort daarop stierf.Grévin is bekend als een van de dichters die onder de invloed van het nieuw opgekomen prestige van de Oudheid en zeker ook onder die van de Pléiade-groep het toneel trachtten te hervormen naar klassiek voorbeeld. Zijn César (opgevoerd 1560 in het Collége Beauvais in Parijs) is geïnspireerd op een Latijns treurspel van Mare Antoine Muret, een tijdgenoot. Zoals gewoonlijk in het Renaissance-treurspel is er weinig handeling, de koren en monologen zijn lang. Maar het vers van Grévin is vlotter en gemakkelijker dan dat van Jodelle bijv.

Ook in zijn blijspelen is Grévin niet zeer oorspronkelijk. Maar evenals de meeste schrijvers van zijn tijd verdedigt hij het gebruik van de moedertaal als literaire taal, zij het met een beroep op de Grieken.

DR O. G. ELLERBROEK

Bibl.: Pastorale à 3 personages (1559) ; Le théâtre de J. G. door L. Pin vert met keus uit de gedichten (1922). Jules César is herdr. d.

Gollischonn (Marburg 1886) en Les Esbahis door Viollet le Duc in Ancien Théâtre français IV. 24 Sonnets inédits sur Rome zijn gepubliceerd door E. Tricotel in Bull. Bibl. 1862. Vertalingen: Les Œuvres de Nicandre, médecin et poète grec, trad. en vers franç. (Anvers 1567); Les Emblèmes de Jean Sambucus et d’Adrien Le Jeune (Anvers 1567); van Vesalius de Anatomie ( 1569) ; van Jan Wier, Les cinq livres de l’Imposture et Tromperies des Diables (1667).

Lit.: G. A. O. Collischonn, G’s Tragödie Caesar in ihrem Verhältnis zu Muret, Voltaire und Shakespeare (Marburg 1885); L.

Pinvert, J. G., sa vie,ses écrits,ses amis (1898); M. Maloigne, J. G., sa vie, ses œuvres (Laval 1926) ; F.

Lachèvre, Un ouvrage inconnu de J. G. (in: Bull, du Biblioph. et du Biblioth. 1935).

< >