L. is de naam van een plantengeslacht uit de familie van de Rubiaceeën. Het telt, in de tropen ca 150 soorten; altijd groene struiken of boompjes met tegenovergestelde bladeren en eindelingse pluimen van rode, rosé, zeldzamer witte, vaak welriekende bloemen met een korte, 4-5-tandige kelk, een slanke, trechtervormige kroon met een korte, 4-5-slippige zoom, 4 of 5 keelstandige, iets uitstekende meeldraden met zeer korte helmdraad en een onderstandig, 2-hokkig vruchtbeginsel met i zaadknop in elk hokje en een aan de top 2-spletige, iets uitstekende stijl die zich tot een, met de blijvende kelk gekroonde, bolvormige steenvrucht met 2 steentjes ontwikkelt. De bekendste soort is I. coccinea L., een veel gekweekte sierplant met oranjerode of scharlakenrode bloemen, uit tropisch Azië, waar men de wortel gebruikt tegen intermitterende koortsen, ook uitwendig tegen huidziekten, en de bast, de bladeren en de bloemen tegen hyperaemie.
Tot de sierplanten behoren voorts: de oranjerood bloeiende I.javanica D.C. van Java, de oranjegele I. congesta Roxb. (syn. I. Griffithii Hook.) uit Achter-Indië, de witte I. odorata Hook. van Madagascar, enz. Meestal ziet men intussen in de cultuur thans bastaarden, zo de geelbruine I. hybrida Regina en de donker-zalmrose I. hybrida Shawii. De vermenigvuldiging geschiedt gemakkelijk door middel van stekken. I.ferrea Benth., die in West-Indië voorkomt, levert een soort ijzerhout.
