(1) betekent naar alle richtingen dezelfde eigenschappen hebbend. Kristallen zijn niet isotroop, zij hebben in verschillende richtingen uiteenlopende warmtegeleidingscoëfficiënten enz.
Amorphe stoffen daarentegen zijn doorgaans isotroop. Door eenzijdige druk e.d. kunnen ook isotrope stoffen tijdelijk anisotroop worden (z dubbele breking).(2, analytische meetkunde) noemt men allereerst de beide complexe richtingen, die in een plat vlak door de richtingscoëfficiënten i en —i (ten opzichte van een cartesisch coördinatenstelsel) worden bepaald, dus die van de rechten y = ± ix + p (isotrope rechten). Deze richtingen en rechten vertonen vele paradoxaal klinkende eigenschappen: een isotrope richting staat loodrecht op zichzelf, een isotroop lijnsegment heeft een lengte nul (z afstand), zonder dat de uiteinden samenvallen, een rotatie om een isotrope as geeft geen kinetische energie, enz., welke eigenschappen slechts formele betekenis hebben. Voorts noemt men de oneindig verre punten dezer richtingen, waarvan dus de homogene coördinaten (1, i, o) en (1, — i, o) zijn, isotrope punten, cirkelpunten of cyclische punten (omdat alle kegelsneden, die er door gaan, cirkels zijn; krommen, die door deze punten gaan, heten daarom circulaire of cyclische, die er tweemaal doorgaan bicirculaire of bicyclische krommen). Oneindig verre punten, die harmonisch door de cirkelpunten gescheiden worden (z harmonische ligging), vertegenwoordigen onderling loodrechte richtingen.
