symbool In, atoomnr 49, atoomgew. 114.76, werd in 1863 langs spectroscopische weg ontdekt door Reich en Richter, die ook later het element isoleerden. De naam is ontleend aan de blauwe (indigo) lijnen in het spectrum.
Indium komt in kleine hoeveelheden vooral voor in zinkblende; ook ijzerertsen, zoals pyriet, bevatten vaak een weinig indium. Hoewel in totaal niet zo zeldzaam, komt het nergens in grotere hoeveelheden voor, zodat het niettemin kostbaar is. In zijn chemische eigenschappen gelijkt het vrij veel op aluminium, het element is een zilverwit, zeer zacht metaal, bestendig tegenover lucht en water. Het sm.pt. is laag: 149 gr. C., kookpunt 1450 gr. C.,s.g. 7,28.
Naast driewaardig kan het echter ook twee- en éénwaardig zijn. Het driewaardige oxyde ln,03 is geel, de halogeniden kleurloos; het oxyde In,Ö is zwart, de halogeen-verbindingen van het eenwaardige indium zijn gekleurd. Indium heeft de laatste jaren enige practische toepassing gekregen in legeringen voor sieraden en in de tandheelkunde, wegens zijn bestendigheid en het lage sm.pt. Voorts vormt het electrolytisch afgescheiden, een goede bescherming tegen corrosie; het is echter duur: $ 400/kg.Lit.: I. Thorpe’s Dict. of Applied Chem., 6457 (1943).
