volgens de opvatting der Ouden naam van een mythische volksstam. Hun sage sluit zich aan bij de plaatsen, waar Apollo vereerd werd, vnl. bij Delphi en Delos.
Gedurende de winter hield Apollo bij de Hyperboreërs verblijf, in de lente keerde hij weer naar Delphi terug. Naar Delos zouden ieder jaar offers uit het land van de Hyperboreërs komen, oorspronkelijk door afgezanten der Hyperboreërs zelf gebracht, later doorgegeven van land tot land. (In werkelijkheid waren deze offers, naar men vermoedt, afkomstig van halfbarbaarse afstammelingen van Ionische handelaren, die zich in het binnenland van Z.O.Europa aan de Donau en zijn zijrivieren hadden gevestigd.) De Hyperboreërs werden als een volk van gelukzaligen geschilderd, dat in eeuwige vrede bij vrolijke maaltijden zijn leven doorbracht en ziekte noch ouderdom kende. Het werd meest in het N. gelocaliseerd, omdat men de naam Hyperboreërs verklaarde als „boven het N. wonenden”. Men heeft het echter ook met een Grieks woord voor „berg” in verbinding gebracht en de Hyperboreërs gelocaliseerd in verre bergstreken (of in de hemel) aan gene zijde van de wereldzee. Later verstond men er noordelijke volken onder.
