(1) bij de Grieken god der echtverbintenis, ook wel Hymenaios (Latijn: Hymenaeus), genoemd. Hymenaios heet ook het bruiloftslied, het lied, dat de jonggehuwden voor hun bruidsvertrek (thalamos) werd toegezongen (vandaar ook epithalamium genoemd).
Misschien dankt de god Hymen zijn ontstaan aan het refrein van dit bruiloftslied. De kunst heeft hem voorgesteld als volwassen knaap met een ernstiger gelaatsuitdrukking dan Eros, met de bruidsfakkel en de bruidssluier in de rechterhand.(2) is de Griekse naam van het maagdevlies, een gewoonlijk halve-maanvormig vlies aan de ingang der schede van mens en dier. Bij de eerste geslachtelijke gemeenschap wordt het gewoonlijk ingescheurd, zodat de intactheid er van een bewijs is van maagdelijkheid, zij het dan geen absoluut, want het kan wel eens bijzonder elastisch zijn en dus niet scheuren, terwijl bovendien een poging tot gemeenschap ook bij mislukking toch zwangerschap ten gevolge kan hebben. De bloeding bij het inscheuren kan zéér gering zijn, zodat het bewijs van maagdelijkheid, dat volgens Mozes’ wetgeving aan de schoonouders moet worden getoond, ondeugdelijk is. Wel verschaft het hymen een deugdelijk bewijs van voorafgegane bevalling, want daarbij wordt het door de kindsdelen op enkele resten na vernietigd.
