noemen de geologen het oudste van de twee tijdvakken, waarin het Algonkium verdeeld is. In dit tijdvak werd een, ongeveer 8000 m dik, laagpakket afgezet, dat daarna door de Huronische plooiingsphase sterk veranderd werd.
De afzetting bestaat voornamelijk uit glimmerleien en fyllieten met ingesloten gneis, kalksteen, kwartsieten, hoomblende en vele, economisch belangrijke, ijzerertsen. Zij begint met een aan de basis gelegen conglomeraat, waarin bewijzen van vergletschering zijn gevonden, die aantonen, dat ook in de oudste tijd van de geologische geschiedenis afwisseling van warme en koude klimaten voorkwam. Fossielen zijn in deze lagen niet met zekerheid bekend. Het Huronien wordt vnl. o.a. aangetroffen in de streek der grote Noordamerikaanse meren. Het is genoemd naar het Huronmeer en komt, behalve daar, ook voor op het Colorado-plateau in Noord-Amerika, in het N. van Fennoscandia en in kleinere uitgestrektheid in de Alpen, het Fichtelgebergte en de Sierra Nevada.
