Nederlands schilder en graficus (’s-Gravenhage 13 Mei 1814 - Antwerpen 14 Nov. 1864), was een zoon van Barth. Joh. v.
Hove; leerling van zijn vader en van H. v. d. Sande Bakhuizen, werkte hij in Den Haag en na 1854 in Antwerpen. Aanvankelijk schilderde hij landschappen doch later legde hij zich toe op interieurs van kerken en Oudhollandse woonhuizen, waarbij hij zich tot in de costuums aansloot bij de 17de eeuwse schilders met name bij Pieter de Hoogh. Is de opvatting die aan dit werk ten grondslag ligt bepaald onoorspronkelijk te noemen, de uitvoering is vaak zeer verdienstelijk, kundig geschilderd en goed van coloriet en stofuitdrukking. In 1844 schilderde hij in opdracht van koning Willem II de huwelijksplechtigheid van prinses Sophie met groothertog Carl Alexander van Sachsen-Weimar.Lit.: J. J. F. Wap, De schilders van Hove, in Astrea, I (1851), 345 J- Veth, Holl. teekenaars van dezen tijd (1905); Marius, Holl. schilderkunst in de 19de eeuw (1903).
