Hugenoots diplomaat en auteur (Vitteaux, Bourgondië, 1518 - Antwerpen 30 Sept. 1581), werd door de lectuur van Melanchthon’s Loei communes tot de Reformatie aangetrokken. Melanchthon ontving hem met sympathie te Wittenberg, daarna reisde hij veel, bepleitte in 1561 de zaak der Protestanten voor Karel IX, week na de Bartholomeusnacht naar Wenen uit en diende zijn verdere leven de keurvorst van Saksen als zaakgelastigde.
Ook in Zweden en sedert 1572 met de jonge Philip Sydney had hij nauwe betrekkingen. Willem van Oranje heeft hem meermalen geraadpleegd. Zijn correspondentie was zeer uitgebreid. Waarschijnlijk is hij de schrijver van het derde en grootste deel van Duplessis Mornay’s Vindiciae contra tyrannos.Bibl.: Historica descriptio susceptae a Caesarea Majestate executionis contra Imperii romani rebelles et captae urbis Gothae (1567); Ep. politicae et historicae ad Ph. Sydnaeum (1633); Ep. ad Joh. Camerarium (1646); Epistolae secretae ad principem suum Augustum, Saxoniae ducem (1669); Decades tres epistolarura (170a).
Lit.: H. Chevreuil, H. L. (1856); G. T. van IJsselsteyn, L’auteur de 1’ouvragc Vindiciae c. tyr., Revue histor. (1931) t. 167, 46-59.
