Engels theoloog en politicus (Compton 1632-Fulham 7 Juli 1713), was de zoon van de royalistische officier Spencer Compton, graaf van Northampton, die als generaal van Karel I in de burgeroorlog sneuvelde. Hij studeerde te Oxford, reisde op het vasteland, keerde na de Restauratie terug en werd in 1674 bisschop van Oxford en in 1675 van Londen, kort daarop lid van de Privy Council en leermeester der prinsessen Maria en Anna.
Hij poogde de Dissenters met de staatskerk te verzoenen en streed tegen de romaniserende richting in de Anglicaanse Kerk, zodat hij onder Jacobus II zijn zetel in de Privy Council en in 1686 zelfs zijn bisschopsambt verloor. Hij was een van de ondertekenaars van de brief, waarin zeven leiders van Whigs en Tories Willem van Oranje uitnodigden tot een landing in Engeland, spoorde ook prinses Anna aan tot afval van haar vader en vluchtte met haar naar het leger van de Prins van Oranje, terwijl hij na de overwinning, door dit laatste behaald, in zijn vroegere positie werd hersteld en in het Hoger Huis verklaarde, dat Willem het koningschap kon aanvaarden. Nu werd hij de vertrouwde raadgever van Willem III. Ook stond hij hoog in de gunst van koningin Anna en is een der voornaamste voorbereiders van de Unie van Schotland met Engeland (1707) geweest.Bibl.: (vertalingen) Life of Donna Olimpia Maldachini, who governed the Church during. . . pope Innocent X (1666); The Jesuites Intrigues (1669).
