oude Griekse stad aan de Z.W.-kust van Klein-Azië, op de plaats van het tegenwoordige Bodroem op 37°5'N.Br. en 27°2g' O.L.v.Gr., aan de Golf van Kos, werd door landverhuizers uit Argos en Troizen gesticht. Dezen vonden er reeds een Karisch-Lelegische kolonie, Salmacis, waarmede zij zich langzamerhand verenigden.
Halicamassus behoorde in de oude tijd tot het verbond der zes Dorische steden (Hexapolis) in het Z. van Klein-Azië, doch werd wegens een vergrijp van een harer burgers uit die Bond verwijderd. Na de Perzische oorlogen werd de stad in 454 v. Chr. lid van het grote bondgenootschap onder de hegemonie van Athene. Het meest bloeide zij in het midden van de 4de eeuw v. Chr. onder de regering van de onafhankelijk geworden Perzische satraap Mausolos (377-351 v. Chr.), die er sierlijke gebouwen deed verrijzen en haar tot zijn residentie koos.
Na zijn dood stichtte zijn weduwe Artemisia er een prachtig Mausoleum, met de kunstwerken der beroemdste beeldhouwers versierd en door de Ouden tot de Zeven Wonderen der wereld gerekend. De overblijfselen daarvan zijn op last der Britse regering onder de leiding van Newton opgegraven (het beeldhouwwerk is thans in het British Museum te Londen). Alexander de Grote veroverde in 334 v. Chr. de stad, maar slaagde er niet in de citadel te overwinnen. Hij gaf de nakomelingen van Mausolos het bewind terug, maar de stad heeft nimmer haar vroegere glorie herwonnen, hoewel Ptolemaeus zich hiertoe later nog inspande. In het tegenwoordige stadje Bodroem (ca 4500 inw.) kan de ligging van de oude bouwwerken nog nauwkeurig aangegeven worden.Lit.: G. T. Newton, A history of discoveries at H. (2 dln, 1862-1863); J. v. Breen, Het reconstructieplan v. h. Mausoleum te H. (diss. Amsterdam 1942).
