Italiaans geneesheer (Rome 25 Nov. 1832 - 11 Jan. 1916), sedert 1856 hoogleraar te Rome, man van grote veelzijdigheid, die zich ook buiten de geneeskunde op velerlei gebied bewoog o.a. op dat van de politiek (hij was o.a. minister van Onderwijs van 1880-1884, van 1893-1896 en van 1898-1900, en id. van Landbouw, Handel en Nijverheid van 1901-1903), dat van de archaeologie (reconstructie van het Forum en de restauratie van het Pantheon) en op dat van de sociologie en de poëzie, deed een groot aantal onderzoekingen, propageerde de behandeling van verschillende ziekten met intraveneuze inspuitingen en telde vele der belangrijkste Italiaanse clinici aan het eind der iqde eeuw tot zijn leerlingen.
Bibl.: La Patologia del cuore e dell’aorta (Roma I863-’67); Lezioni cliniche sulla malaria (1869); Di un nuovo metodo di cura per gli aneurismi aortici (1856); Sulla trasmissione dei suoni attraverso i liquidi endopleurici (1877).
Lit.: A. Baccelli, Mio padre (Roma 1923).
