Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 23-01-2023

FIDELIS VAN SIGMARINGEN

betekenis & definitie

Heilige, eigenlijk Marcus Roy (Sigmaringen 1578 - vermoord Seewis, Prattigau, 24 Apr. 1622), zoon van de burgemeester van Sigmaringen en kleinzoon van een Vlaming, die uit Zuid-Nederland naar Zwabenland was verhuisd, studeerde wijsbegeerte en rechtswetenschap, reisde 6 jaar door Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje en promoveerde in 1611 tot doctor in de beide rechten. Vervolgens was hij advocaat te Ensisheim (Elzas); werd op 4 Oct. 1612 als frater Fidelis opgenomen in het Capucijnenklooster te Freiburg i.Br. en haalde spoedig ook in wat hem nog aan theologische kennis ontbrak.

Daarna begon hij zijn predikerstaak onder de bevolking van Vorarlberg en Zwitserland. Op bevel van zijn overheid trok hij ook de Graubünder bergen in om het volk voor de Kerk van Rome terug te winnen. Doch de afkeer voor de Katholieke clerus had hier zo diep wortel geschoten, dat men ook hem niet vertrouwde en hem ten slotte met ruw geweld te lijf ging. Daar hij in zijn sterfjaar juist door de pas opgerichte Romeinse „Congregatie tot voortplanting des Geloofs” tot prefect van de Graubünder missie was benoemd, werd hij later genoemd: de eerste martelaar van deze Congregatie. Hij geldt tevens als eerste martelaar van de Capucijnenorde. Hij werd in 1729 zalig-, in 1746 heilig verklaard. Zijn feestdag is 24 Apr.Reeds als advocaat, later als kloosterling, stelde Fidelis bloemlezingen samen. De Exercitia seraphicae devotionis danken we aan deze gewoonte. Door de auteur werden ze bedoeld als een soort vademecum, dat hij later op zijn prediktochten zou medenemen als gebeden- of meditatieboekje.

DR P. V. MOREL O. CAP.

Bibl.: In 1756 verscheen van de E.s.d. een Italiaanse, Spaanse, Franse en Duitse vertaling; in 1829 en 1900 een nieuwe Duitse vertaling. Pas in 1928 werd de volledige tekst ontdekt en bleek dat de vroegere uitg. (1ste 1746, 4de 1893) en vert. slechts 2 van de 6 fascikels van het handschrift hadden gepubliceerd. Tot nog toe verscheen geen voll. uitg. van het nieuw-gevonden handschrift. Voorts: 5 kleine theolog. tractaatjes, van polemische aard, door de sehr, zelf uitgegeven; in handschrift: brieven; preken; 4 schrijfboeken over wijsgerige en 3 over theol. onderwerpen.

Lit.: Ferd. della Scala, Der h. F. v. S. (Mainz 1896); P. Adrianus O.Cap., De H. F. van S. (Tilburg 1922); Bruno Gossens O.Cap., Der h. F. v. S. (München 1933); Festschrift anlässlich des 200-jährigen Jubil. d. Heiligspr. uns. P. Fidelis v. S., een bundel zeer degelijke studiën verschenen in het tdschr. d. Zwits. Capucijnen: Sanct Fidelis, jg. 33 (Luzern 1946), 171-318; P. Siegfried von Kaiserstuhl, Zur Chronologie des Lebens d. h. F. v. S. in Collectanea Franciscana, t. 18 (Rome, 1948), 273-285.

< >