Portugees dichter (Goa 1540-1595), bij wien, onder het vele kaf van zijn gekunstelde gedichten, zich toch ook van het allerbeste bevindt, dat de Portugese lyriek in de 16de eeuw heeft opgeleverd. Wel is niet alles oorspronkelijk en heeft men hem van plagiaat op Camöes beschuldigd.
De Arcadia van Sannazaro navolgende, schreef hij een herdersroman, getiteld Lusitania transfarmada, een werk in verzen en in proza, waarin op allegorische wijze de auteur zelf en verschillende schrijvers uit de 16de eeuw voorkomen. Hij schreef het boek in zijn laatste levensjaar, doch het is pas na zijn dood, in 1607, gedrukt. De mening der critici is niet onverdeeld gunstig. Costa e Silva noemt hem den natuurlijksten dichter na Camöes, Garrett daarentegen vindt hem duister. Oorspronkelijk is Alvares do Oriente in de beschrijving van het zeemansleven. In zijn Historia da arvore triste (Geschiedenis van de droeve boom) verwerkte hij een Indische sage.Lit.: C. Michaelis de Vasconcellos und Th. Braga, Geschichte der Portugiesischen Literatur (Gröbers Grundriss der Rom. Phil. Ilde deel, 2de afd. Straatsburg).
