van het Italiaansfermata (letterlijk: halte), is in de muziek de aanduiding voor een onbepaalde verlenging van een noot. Daartoe wordt boven de noot het teken 𝄐 geplaatst.
Ook wordt dit teken wel geplaatst boven een maatstreep op de scheiding van twee muzikale zinnen of zinsdelen; dan beoogt de fermate dus een nadrukkelijke interpunctie. In concerten wordt wel een fermate geplaatst boven het kwartsextaccoord (z muziekleer, harmonie) op de tonica, waar de solist een cadens moest of mocht improviseren. In dit geval was de fermate dus het teken om op het einde van die cadens te wachten.Niet altijd behoeft de fermate een verlenging te zijn, Léopold Mozart wijst er in zijn vioolmethode op, dat de fermate boven een rust bijv. de duur van die rust ook bekorten kan. Men kan dit echter als een uitzondering beschouwen.
