(Grieks, arbeidschrijver) is een toestel, om de vermoeidheid, als gevolg van lichamelijke arbeid te onderzoeken. De benedenarm van de persoon is bevestigd op een onderstel; de wijsvinger en de ringvinger worden in metalen hulzen geschoven, terwijl om de middelvinger een leren riem wordt bevestigd, waaraan door middel van een snaar, die over een rol loopt, een gewicht van 3-5 kg wordt gehangen.
Met de snaar staat een schrijfstift in verbinding die de bewegingen meemaakt en de lengte er van optekent op een met roet bestreken papier, gespannen op een cylinder, die langzaam ronddraait. De persoon, waarmee de proef genomen wordt, moet, naar de maat van een metronoom, om de 2-4 seconden de middelvinger zo sterk mogelijk buigen en daardoor het gewicht zo hoog mogelijk opheffen. Uit het aantal samentrekkingen en de grootte van elk wordt de verrichte arbeid bepaald, terwijl het afnemen in lengte van de krassen het verloop van de vermoeidheid aangeeft. Men bedenke hierbij echter, dat de verrichte arbeid een vrij onnatuurlijke prestatie van een kleine spiergroep voorstelt. Resultaten, op deze wijze verkregen, mogen slechts zeer voorzichtig op bewegingsleer en vermoeidheidsstudie worden toegepast (z vermoeidheid).
