(Rodriguez), Argentijns schrijver (Buenos Aires 4 Mrt 1875), uit een voorname familie, woonde lange jaren te Madrid en te Parijs. Volgeling van Darlo, werd hij de schepper van een verfijnd proza.
Zijn historische roman, spelend in het Spanje van Philips II, La gloria de Don Ramiro (1908, Ned. vert.: De roem van Don R. door P. H. Saaymans Vader, Delft 1911), maakte hem op slag beroemd in de Spaanssprekende wereld, en terecht wordt dit boek als het model van een roman in de zgn. modemista-stijl beschouwd en als een mijlpaal in de geschiedenis van het Spaanse proza. Het is ontegenzeglijk de beste historische roman van een Zuidamerikaans schrijver. Zijn gaucho-roman Zogoibi (1926) mist de waarachtigheid van het ongeveer in dezelfde tijd verschenen beroemde boek van Güiraldes, Don Segundo Sombra. Toch is ook Zogoibi, vooral van psychologisch en van stylistisch standpunt beschouwd, een merkwaardig en blijvend boek. Ook in latere jaren heeft Larreta nog boeiende romans en novellen gepubliceerd en ook een gaucho-Araraa. El Linyera. In 1948 benoemd tot lid van de Academia Argentina de letras, vestigde hij zich voorgoed te Madrid.Bibl. (beh. de gen.): Santa Maria del Buen Aire (1937); La calle de la vida y de la muerte; La que buscaba Don Juan; Gerónimo y su almonada, in Col. Austral (Madrid, Buenos Aires;) La naranja (Madrid 1947, korte essays).
Lit.: La gloria de Don Ramiro en 25 anos de critica. Homenaje a Don E. L. (2 dln, 1933); Amado Alonso, El modemismo en La gloria de Don Ramiro (Buenos Aires 1942, Col. de Estudios estillsticos III).
