is een koning van Wessex (802-839). Gedurende een groot deel van zijn regering was Egbert vazal van de koningen van Mercië die sedert het begin van de 8ste eeuw de overige Angelsaksische vorsten domineerden.
Doch de koning van Wessex wist gebruik te maken van de troontwisten in Mercië volgend op de dood van koning Cenwulf (821) om zich te ontvoogden en zelfs de rollen om te keren: te Ellandun verpletterde hij de legers van Mercië (825) waarna Mercië’s vazalstaten en ten slotte het koninkrijk zelf de een na de ander zijn oppergezag dienden te erkennen. Een paar werden zelfs ingelijfd (Kent; mogelijk Mercië). Vanaf ca 829 bretwalda (opperkoning) van de Angelsaksen, drong Egbert eveneens zijn gezag op aan de Kelten van Cornwales en Wales, terwijl hij in 838 een eerste grote invasie van de Denen tot staan bracht. Hij heeft dan ook de grondslag gelegd voor de macht van zijn koninkrijk, hetgeen in de volgende jaren heeft geleid tot de vorming van een verenigd Engeland onder hegemonie van Wessex. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Aethelwolf.Lit. R. H. Hodgkin, A history of the Anglo Saxons, II (1935).
