Frans romanschrijver, dichter en toneelschrijver (Bourmont, Haute-Marne, 18 Oct. 1857 - Parijs 17 Nov. 1941), eindigde een zeer bewogen loopbaan als conservator van het museum Cluny. Hij is een typische overgangsfiguur tussen de Parnassiens en de Symbolisten.
Hij heeft zijn stoïcijnse levensopvatting uitgedrukt in fraai verzorgde alexandrijnen (La Citadelle), maar latere verzen in vrijere vorm hebben de fijne toets van Verlaine (Renoncement). Zijn Rondel de l’Adieu (Partir, c’est mourir un peu...) is wereldberoemd. Talentvol vertegenwoordiger van het drama in verzen (Don Juan de Manara, 1898), blijft hij in zijn drama La Passion (1890) wel ver beneden de verhevenheid van het onderwerp. Wellicht heeft Haraucourt, die ook enkele verdienstelijke romans heeft geschreven, niet de waardering gevonden waarop hij recht had, misschien doordat zijn eerste bundel gedichten, waarvan de titel La Légende des Sexes, poèmes hystériques, een persiflage was van Hugo’s beroemde cyclus (uitgeg. onder pseudoniem van Sire de Chamblay, Bruxelles, 1883), de officiële wereld tartte en definitief de deuren van de Académie Française voor hem afsloot. Zeer boeiend is zijn oermensverhaal Daâh Ie Premier Homme.DR R. WIARDA
Bibl. : L’âme nue (1885); Amis (1887); Shylock, d’après Shakespeare (1889); Seul (1891); Héro et Léandre (1893); Myriam (1894); Les Naufragés (1902); Les Oberlé (1905); Waldeck Rousseau intime (1905) ; Trumaille et Pellisson (1908) ; Dieudonat (1912) ; Les Ages: Daâh le premier homme (1914, Ned. vert, door H. v. d. Berghen M.J. Premsela, 1917); La démoralisation par le livre et par l’image ( 1917) ; Le Poison (1920) ; Choix de poésies (1922); Vertige d’Afrique (1922); Le livre de mon chien (1939) ; Mémoires des jours et des gens (1946). Voorts tal van catalogi enz., als L’histoire de France expliquée au Musée de Cluny (1922).
