of Achillea L. (genoemd naar Achilles, die volgens de sage met A. Millefolium wonden heelde) is de naam van een plantengeslacht uit de familie der Composieten met een 100-tal soorten op het noordelijk halfrond, overblijvende kruiden met tuilen van dicht opeenstaande, witte, gele of roodachtige bloemhoofdjes met een vlakke of gewelfde bloembodem met stroschubben en een beperkt aantal korte, vrouwelijke straalbloemen om een schijf tweeslachtige buisbloemen, voorts met omgekeerd eivormige, platte, maar niet of ternauwernood gevleugelde vruchtjes zonder vruchtpluis.
In Nederland komen 2 soorten in het wild voor: A. Millefolium L., het gewone Duizendblad, met in talloze fijne slippen verdeelde bladeren en 3 tot 5 witte of rose straalbloempjes in de kleine hoofdjes, zeer algemeen op allerlei gronden, en A. Ptarmica L., de zgn. Wilde Bertram, met ongedeelde, lange, smalle, onbehaarde bladeren met getande rand en ca 1,5 cm brede witte bloemhoofdjes met een 10-tal lintbloemen, algemeen aan waterkanten en op vochtige plaatsen. Rijk aan soorten is de Alpenflora en daaronder komen typische kalkplanten voor, zoals A. atrata L., of juist kalkmijdende (calcifuge) soorten, zoals de, in het Engadin voor het bereiden van de zgn. Ivabitter dienende, A. moschata Wulfen. Enige van deze Alpenplanten worden als sierplant gekweekt voor rotspartijen enz., zo de zijdeachtig behaarde, tot 30 cm hoge A. clavennae L., de geelbloeiende, viltig behaarde, tot 50 cm hoge A. tomentosa L., dan A. macrophylla L., een tot 1 m hoge, kalklievende soort met een minder verdeeld blad en groter bloemen dan bij het gewone Duizendblad, en A. nobilis L., die slechts 50 cm haalt en gekenmerkt wordt door een van het midden tot de top getande bladspil. Als sierplant dient ook een variëteit van A. Ptarmica met gevulde bloemen.PROF. DR TH. J. STOMPS
