Hieronder verstaat men een groot aantal naar ras en cultuur zeer verscheiden volken, die op het schiereiland Dekan en op het eiland Ceylon wonen en slechts in taalkundig opzicht een zekere verwantschap vertonen. Zo vinden wij onder hen zeer primitieve jagers en verzamelaars, die tot het Weddide ras behoren, kleine mensen met primitieve raskenmerken.
Wij vinden deze zowel op Ceylon (de Wedda’s) als in het bergachtig en beboste binnenland van Dekan. Maar ook de Toda’s op het Nilgiri-plateau, die naar hun voorkomen duidelijk verwantschap vertonen met de, Arische talen sprekende, Noordelijke Indiden en die een zuivere veeteeltcultuur hebben, worden tot de Dravida’s gerekend. Ten slotte behoren tot dezelfde taalgroep volken als de Tamils, die tot het Negride ras moeten worden gerekend en die als landbouwers, maar ook als handwerkslieden een hoge cultuur bezitten met bijv. een opmerkelijke literatuur en kunst. Het kan dan ook niet verbazen dat wij onder de Dravida’s zowel een primitief hordenleven en primitief-animistische voorstellingen vinden als ook een uitgewerkt kastenstelsel en Hindoeïstische geloofsvoorstellingen, waarbij vooral het Sivaïsme op de voorgrond staat.Lit.: E. Thurston, Castes and tribes of Southern India (1909); L. K. A. Aiyar, The Mysore tribes and castes (1935); E. von Eickstedt, Die Rassengeschichte von Indien mit besonderer Berücksichtigung Mysore (Zeitschr. f. Morphologie und Anthropologie, 32 (1933), p. 77-124); T. K. Krishna Menon, The Dravidian culture and its diffusion (1937); W. Koppers, Ethnol. Probleme Vorderasiens (1946).
