Frans rechtsgeleerde (Clermont in Auvergne, 30 Nov. 1625 - Parijs 14 Mrt 1696), zeker de grootste jurist in Frankrijk in de 17de eeuw, was advocaat en later „avocat du roi”, (vervolgend ambtenaar) in Clermont. Hij was bevriend met Pascal en stond in nauwe betrekking tot de kring van Port Royal.
Boileau noemde hem de „restaurateur de la raison dans la jurisprudence”. Zijn voornaamste werk, systematisch, bijna geometrisch opgebouwd op wijsgerige-Christelijke grondslag Les lois civiles dans leur ordre naturel (1689-’97, 5 dln), heeft belangrijke invloed uitgeoefend op de ontwikkeling van het recht in Frankrijk in de 18de eeuw en zo ook op de Code Civil en blijft van belang voor de uitlegging van het Nederlandse wetboek. Een vervolg, Le droit public, verscheen onvoltooid en posthuum in 1697.Bibl.: Œuvres (9 dln, Paris 1821-’25, herdr. 4 dln, 1828-’30).
Lit.: R. F. Voeltzel, J. D. (1936); B. Baudelot, Un grand jurisconsulte du XVIIe siècle: J. D. (1938).
