was de benaming van een centrale inrichting in het leger, waar een bijzonder strenge tucht werd gehandhaafd en waarin bij wijze van krijgstuchtelijke straf die mindere militairen konden worden geplaatst, die door herhaalde overtredingen, ongehoorzaamheid of liederlijkheid blijk hadden gegeven „onvatbaar te zijn voor het gevoel van eer” en ongevoelig te zijn voor minder zware straffen. Het Depot, dat van 1850 tot 1912 bestaan heeft, was de voortzetting van de verschillende klassen van discipline, welke vóór de oprichting van het Depot in het leger bestonden.
Van 1879 af werd in het Depot ook ondergaan de bijkomende straf van „plaatsing in een klasse van militairen, aan een gestrengere krijgstucht onderworpen”, welke straf door de militaire rechter kon worden opgelegd in sommige gevallen van veroordeling tot detentie (zie tuchtklasse, strafklasse, krijgstucht en militair strafrecht).Lit.: G. H. E. Nord Thomson, Milit. Straf- en Tuchtklassen, diss. (1916).
