drukprocédé (meestal, doch geenszins altijd, vlakdruk), waarmee in één of meer kleurendruk op gecoucheerd papier afbeeldingen worden vervaardigd met het doel deze op glas, hout, metaal of andere materialen over te brengen. De drukvormen moeten, in tegenstelling met de gebruikelijke methode, niet in spiegelbeeld zijn, tekst moet dus direct leesbaar zijn; de afdruk, dus het decalkeerplaatje, moet in spiegelbeeld zijn; de afdruk hiervan op het materiaal, waarop de decalcomanie uiteindelijk moet voorkomen, staat dus weer goed.
Bij kleurendruk moeten de vormen zo gedrukt worden, dat eerst de sluitplaat komt, dan de kleurenplaten en tot slot de tinten of metaalkleuren. Bij het overbrengen (decalcomaneren of aftrekken) komen de drukken dan in de juiste volgorde tot uiting. De drukken kunnen direct op de materialen overgebracht worden of door inbranden met deze materialen in inniger contact worden gebracht. In het laatste geval moeten speciale verfsoorten, die smeltbaar zijn, worden gebruikt.
De decalcomaniedruk wordt, nadat hij gereed en droog is, lichtelijk aangevocht, het materiaal, waarop hij moet worden aangebracht, bij voorkeur met een dunne lak bestreken. Zit de druk goed, dan bevochtigt men het papier, dat boven ligt, met water en verwijdert het voorzichtig.
Richard Thomas heeft een methode in practijk gebracht om de decalcomanie ook op het gecoucheerd of gestreken papier te kunnen vervaardigen. Het gebruik van decalcomanie is in de laatste tijd sterk toegenomen en vindt in verschillende industrieën toepassing.
