zijn afgesloten holten, gevuld met een gewoonlijk vloeibare inhoud. Zij ontstaan door afsluiting van afvoergangen van klieren, waardoor het secreet of excreet van die laatste zich in de afvoergangen ophoopt en de wanden er van uitrekt.
Van dergelijke retentie-cysten kent men er verschillende. Verstopping van de gang van talgklieren in de huid leidt tot het ontstaan van comedonen. Grotere retentiecysten uit haarbalgjes en talgklieren bestaand, heten atheroma of atheroom-cysten. Verwijdingen van Iymphvaten worden wel lymphcysten genoemd.
Retentiecysten van slijmklieren of speekselklieren kunnen tot gezwellen van de mondbodem aanleiding geven (z ranula). In de hals van de baarmoeder komen retentiecysten van slijmklieren voor. In de eierstokken kunnen enkele kleine of grote cysten of wel een algemene klein-cystische degeneratie ontstaan. Ten gevolge van stoornissen in de normale ontwikkeling komt een aangeboren cystevorming voor in nieren en lever.
Ontstaan cysten in kliergezwellen (z gezwellen), dan spreekt men van cystadenomen (z ook cystoom en dermoidcysten).
