Nederlands archaeoloog (Zaltbommel 28 Apr. 1809 - Leiden 14 Oct. 1893), was sedert de dood van Reuvens (in 1835) tot 1891 directeur van het Museum van Oudheden te Leiden.
Zijn talrijke werken op het gebied van de Egyptologie, van de Romeinse oudheden in Nederland en van andere takken der archaeologie, die met het bezit van het museum verband houden, zijn opgesomd in een bundel van Etudes, hem in 1885 naar aanleiding van zijn 50-jarig directeurschap aangeboden. Voor de ontwikkeling van het museum heeft hij in een periode, die voor de monumenten weinig belangstelling had, niet veel kunnen doen. Het noodzakelijke contact met de Universiteit ging verloren. Zijn verdienstelijkste werk is de beschrijving der Egyptische monumenten van het museum.
