(van Lat. w.w. confutare, weerleggen) betekent de handeling van het argumenterend weerleggen, en de weerlegging. Zo schreef Thomas More zijn Confutacyon of Tindales Answere in 1532, de klassieke polemiek der Reformatie in Engeland.
Bijzonder bekend is de Confutatio of weerlegging van de Augsburgse Geloofsbelijdenis in 1530 door de R.K. op last van Karel V geschreven en op haar beurt door Melanchthon in de Apologie weerlegd. Het Weimarer Konfutationsbuch van 1559 daarentegen is de neerslag van dogmatische geschillen binnen het Lutheranisme zelf en bevat een strenge weerlegging in de geest van Flacius van een bevestiging der hoofdpunten uit de Augsburgse Geloofsbelijdenis, waaraan Württemberg, Hessen, Baden en de Palts zich hielden (1558). De term vindt men ook elders in gebruik (z refutatio).
