betekent zowel het mondeling bevel aan de troep tot het uitvoeren van reglementair voorgeschreven bewegingen of verrichtingen als de bevels- en gezagsautoriteit. In de tijd van de gesloten vormen en bewegingen, ook op het gevechtsveld, werd veel met commando’s gewerkt; het front van een compagnie mocht bijv. daarom niet zo groot zijn dat de kapitein dit niet met de stem kon beheersen.
Later zijn te velde de commando’s veelal vervangen door schriftelijke of mondelinge bevelen en aanwijzingen. Ten einde in de uitvoering der handgrepen en evolutiën de vereiste gelijkheid te verkrijgen, ging aan het uitvoeringscommando het zgn. waarschuwingscommando vooraf, hetwelk de uit te voeren beweging aangaf.In het Zuidafrikaanse Boerenleger was commando ook de naam voor een troepenonderdeel.
In Wereldoorlog II trad dit begrip wederom op de voorgrond, toen de Geallieerden zeer gespecialiseerde onderdelen, welke waren bestemd voor verrassende aanvallende ondernemingen op vijandelijke kusten met de naam commando’s of commandotroepen aanduidden.
