commando - Zelfstandignaamwoord 1. (n) bevel, leiding ♢ De kapitein voerde het commando over het schip. 2. (n) een speciaal getrainde groep militairen voor speciale missies ♢ Hij was lid van de commando's. 3. (m) / (n) (...

commando - zelfstandig naamwoord uitspraak: com-man-do 1. wat je moet doen van iemand ♢ hij gaf mij het commando de lijn los te laten 2. soldaten met een bepaalde training ♢ het commando moest d...

Commando - 'aan het commando': aan kop. 'Het commando voeren': de leiding nemen, het kopwerk doen in het peloton. Uit het Portugees. Fr. prendre le commandement.

In uitdrukkingen zoals: ‘aan het commando’: aan kop; ‘het commando voeren’: de leiding nemen, het kopwerk doen in het peloton. Ontleend aan het Portugees. Frans: prendre le commandement. In Rocca Caprileone nam Raab het commando over van Van Poppel. (Algemeen Dagblad, 25/02/1992) Vervolgens voerde Zulle het commando, in dienst van Jalabert. Het tw...

(kommando) bevel; militaire order; troependeel; soldaat van de commandotroepen

(<Sp.), o. (-’s), 1. bevel, militair gezag : het commando voeren ; 2. militaire order tot het uitvoeren van een bepaalde handeling: korte commando's klonken; — op commando iets doen. niet uit neiging of innerlijke aandrang maar op bevel: ik kan niet vriendelijk zijn op commando ; 3. kleine militaire groep voor een bepaalde taa...

betekent zowel het mondeling bevel aan de troep tot het uitvoeren van reglementaire bewegingen, als de bevels- en gezagsautoriteit.

o. bevel, hoogste macht, bevoegdheid om te bevelen; troependeel voor een bepaalde onderneming gebruikt.

Commando - 1) Het op luiden toon uitgesproken bevel, waarop door eene afd. soldaten eene bepaalde handeling wordt verricht of eene beweging wordt uitgevoerd; 2) De hoogste macht bij een bepaald lichaam of eene bepaalde milit. afdeeling, vertegenwoordigd door één of meer personen; 3) Het recht om het bevel over eene bepaalde afdeeling te voeren.

commando - o., bevel; het recht om te bevelen.

COMMANDO, o. (-’s), bevel het commando voeren; op commando van; — staf van commando, veldheersstaf; op commando iets doen, met blinde gehoorzaamheid, zonder naar het „waarom” te vragen.

Commando of kommando noemt men in de krijgskunde elk militair bevel, eiken last, ten behoeve van de dienst uitgevaardigd. Wie bevel voert over een aantal manschappen, over een gewest of eene stad, draagt den naam van commandant.

commando - o. bevel; zie commandement; staf van commando, veldheersstaf