Nederlands dichteres (Rotterdam 18 Apr. 1906). Uit haar gedichten spreekt een sterk romantisch verlangen, in dit geval niet onbestemd maar vrouwelijk geaard in zijn directheid en zijn begrensdheid.
Het heeft een duidelijke inhoud en doel gekregen: vrijdom van de druk der dagelijkse zorgen en behoud van een open uitweg voor lichaam en ziel naar de zee en de ruime hemel. Het geluk wordt niet in de geborgenheid gezocht maar in het behouden verband met de ruimte en de elementen. Het romantisch eiland der gelukzaligen is hier een schiereiland geworden. Het gevoelsleven vertoont een vrouwelijke gedaante maar als het ware gewijzigd, op de wijze van amazone en meermin. Typerend is de titel van haar tweede bundel Het Schiereiland (1938). Karakteristiek vrouwelijk zijn ook de allengs groter geworden eenvoud en openheid van Clara Eggink’s gedichten. In haar laatste werk, dat ook tijdverzen bevat, blijkt de tijd dieper inbreuk op het vrijheidsverlangen te hebben gemaakt; de titel van haar laatste bundel getuigt daar ook van (Landinwaarts).Bibl.: Schaduw en Water (1934); Het Schiereiland (1938; in 1940 kwam er een vermeerderde herdruk der twee vorige bundels uit); Landinwaarts (1942).
Lit.: Anthonie Donker in: Hannibal over den Helicon? (1940).
