(Detmold 11 Dec. 1801 - 12 Sept. 1836), studeerde te Leipzig en te Berlijn, waar hij Heine leerde kennen, in de rechten en werd auditeur-militair in zijn geboorteplaats. Door zijn bandeloze levenswijze ging hij geestelijk en lichamelijk te gronde.
Als dramatisch dichter was hij ongewoon begaafd, maar met de eisen van het toneel hield hij geen rekening, zodat zijn stukken nauwelijks opvoerbaar waren. Met geweldige, ongebreidelde kracht trachtte hij een nieuw, naturalistisch drama te scheppen. Het nauwst verwant was hij met Büchner.Bibl.: Dramatische Dichtungen mit einer Abhandlung über die Shakespearomanie (2 dln, 1827); Don Juan und Faust (1829) i Kaiser Friedrich Barbarossa (1829); Kaiser Heinrich der Sechste (1830); Napoleon oder die hundert Tage (1831). Werken uitgegeven door R. Gottschall (1870), door E. Grisebach (4 dln, 1902), door P.
Friedrich (4 dln, 1923).
Lit.: A. Stern, Chr. D. G. (Allg.
D. Biogr. 9, 1879); O. Nieten, Chr. D.
G., sein Leben und seine Werke (1908); A. Bergmann, G.-Forschung und G.-Probleme (Germ. Rom. Monatsschrift, Jg. 22, 1934); F.
J- Schneider, Chr. D. G. (1934); H. Pieper, Volk u.
Masse im Regiebild G.’s, diss. Dantzig (1934); E. Dickmann, G. (1936); A. Bergmann, Meine G.-Sammlung (Erinnerungen u.
Bekenntnisse, 1942); I. Ortmann, Untersuchungen zur Sprache G.’s, diss. Keulen (1948).
