eerste baron van (Philiptown, Ierland, io Febr. 1846 - 6 Sept. 1919), was een bekend Engels vlootvoogd. Hij kwam als cadet bij de marine en was enige tijd kapitein van het koninklijk jacht.
Uit die tijd dateren zijn vriendschap voor den Prins van Wales (later Edward VII) en zijn reputatie als sportsman, totdat hij zich aan ernstiger zaken ging wijden; afwisselend diende hij actief op de vloot en was lid van het Lagerhuis (I874-’8O; i886-’8g; 1897-1903; igio-’i6), daarna zat hij in het Hogerhuis. Populair werd hij vooral door zijn rol bij het bombardement van Alexandrië (11 Juli 1882), toen hij een oorlogsschip commandeerde, dat een der grootste forten platschoot. Vervolgens nam hij deel aan de verovering van Egypte en Khartoem (1885) en werd in 1886 in het ministerie-Salisbury opgenomen. In 1897 werd hij schout-bij-nacht, in 1902 vice-admiraal en in 1906 admiraal. Als zodanig, in het Parlement en als minister heeft hij steeds geijverd voor een „big fleet”, waardoor hij in hevig en persoonlijk conflict kwam met Lord Fisher*, den eersten lord der Admiraliteit. Bij de bemanning was hij zeer gezien.Bibl.: The betrayal (1912, over zijn vlootplannen); Memoirs(1914).
